Vierdag 4 monober 202 BT
Op het eiland Bonobotopia is vrije seks de norm.
Iedereen loopt er in meer of mindere mate naakt, bij een begroeting worden de geslachtsdelen betast, en in het straatbeeld zijn er altijd wel wat copulerende mensen te zien. Gebouwen hebben er de vorm van borsten, vulva's of geërecteerde penissen. Kleine winkeltjes verkopen er pikstrikken, siertampons, borstschaduw en aphrodisiacs. Kinderen worden gestimuleerd in de ontwikkeling van hun seksualiteit, met vakken op school als masturbatie, erotisch zoenen en geluksles. Pubers besteden hun tijd aan rukclubjes of organiseren er orgies.
Maar niet alles is roserood op Bonobotopia. Hoofdpersoon Ane werkt bij een kantoor waarvan het uiterst vaag is wat het doet – het wordt distributie genoemd en het heeft geen beste reputatie. Ontevreden clienten worden gesmoord in seks door speciaal getrainde receptiedames.
Apparaten als telefoons werken vaker niet dan wel, gebouwen staan op instorten, en er wordt kaarslicht gebruikt omdat het electriciteitsnet er steeds uitligt. Met de buitenwereld is geen contact: het wordt steevast afgeschilderd als “Smuikenland”, waar het continu oorlog is, waar een pandemie heerst, en waar een preutse moraal alles bederft.
Het enige exportproduct is porno, en dan meest van het soort zoals dat nergens anders gemaakt kan worden. De politie is corrupt, geweldadig en niet te vertrouwen. Wie politiek/bestuurlijk de touwtjes in handen heeft is volstrekt duister; er is wel een president, maar die lijkt er vooral te zijn om met haar onderdanen seks op aanvraag te hebben.
Reactie plaatsen
Reacties